Constant de Planck

A constant de Planck (de simbolo h), ye una constant fisica fundamental que caracteriza a cuantización d'a naturaleza. A suya valor exacta ye extremadament chiqueta en unidaz d'o Sistema Internacional: h = 6 , 626 070 15 × 10 − 34 J ⋅ s {\displaystyle h=6,626\ 070\ 15\times 10^{-34}\ {\mbox{J}}\cdot {\mbox{s}}} Ye una constant fisica que desempenya un paper central en a teoría d' a mecanica cuantica y recibe o suyo nombre d'o suyo descubridor, o fisico y matematico alemán Max Planck, un d'os pais de dita teoría. A enerchía d'un fotón ye igual a la suya frecuencia multiplicada per a constant de Planck. A causa d'a equivalencia masa-enerchía, a constant de Planck tamién relaciona a masa con a frecuencia.